بر سر دوراهی !

در راستای اینکه تصمیم گرفتم کمتر پست سیاسی بنویسم ، در نتیجه پست سیاسی نمی نویسم ! ( خدایی استدلال و داشتین ؟ )
یادش بخیر اون موقع که جوون بودم یه مجله ای بود به اسم اطلاعات هفتگی که داداشم همیشه می خرید ! تو این مجله یه صفحه ای بود به اسم " بر سر دوراهی " که ملت میومدن سرگذشت خودشون و می گفتن و از کارشناس راهنمایی می خواستن ! همیشه ی خدا هم نقاشی یه خانم که معلوم نبود به کجا نگاه می کرد تو اون صفحه جا خوش کرده بود !
خب این چیزا چه ربطی به پست امروز داشت ؟ عرض(شاید هم طول !) می کنم خدمتتون !
امروز می خوام اون کارشناس شما باشین !
لطفا بقیه متن و با بغض بخونید !
تقریبا 3 سالی میشد که بهش علاقه داشتم ، اوایل فکر می کردم از مقتضیات سن بلوغه و بعد از یه مدت همه چی از یادم میره ! اما نه تنها از یادم نرفت بلکه روز بروز بیش تر تو آتیش عشقش می سوختم ! سرکوب کردن عشق و کتمان این قضیه هم تاثیری به حالم نداشت ! تا اینکه بالاخره یروز کاسه صبرم لبریز شد و تصمیم گرفتم حرف دلم و بگم و اون و از عشق آتشین خود مطلع کنم ! ( جالب شد نه ؟ )
روزها و ساعت ها روی هر کلمه ای که قرار بود به زبون بیارم تمرین کردم ! کلی چرک نویس سیاه کردم .... تا اینکه روز مبادا فرا رسید ...... و من حرف دلم و گفتم !
تمام توانم و جمع کردم و به بابام گفتم : بابا من دوچرخه میخوام !
حالتون گرفته شد نه ؟ ولی کاش قضیه اینجوری بود ! قضیه دوچرخه شوخی بود تا یکم بخندیم ! ( دیونه ام دیگه ! )
اما ادامه داستان :
تا اینکه روز مبادا فرا رسید ...... و من حرف دلم و گفتم !
خوشبختانه یا متاسفانه (!) طرف مقابل هم نیمچه علاقه ای بهم داشت ، اما بنا به دلایلی فقط بعد از ازدواج حاضر بود باهام رابطه داشته باشه ! ( منحرف ! منظورم از رابطه ، صحبت و گشت و این چیزا بود ! خجالت بکش ! )
اما تا من شرایط ازدواج پیدا می کردم احتمالا رنگ موی طرف ، میشد رنگ دندونای من !
خلاصه با هر کلکی که شده طرف و راضی کردم که حداقل از طریق پیامک ( فارسی را پاس بداریم ! ) حالی ازم بپرسه !
بعد از یه مدت از این همه تحقیر و بی توجهی خسته شدم و علی رغم میل باطنیم رابطه رو بهم زدم ! (انگار یه تیکه از قلبم و با چاقو بریدم و انداختم دور ! )
تو گیر و دار این قضیه بودم که یدفعه یکی مثل فرشته نجات پیدا شد و از عذابی که میکشیدم نجاتم داد !
وابستگی عجیبی بینمون بوجود اومده بود !
کافی بود یک ساعت از همدیگه بی خبر باشیم ، اون وقت دنیارو بهم میریختیم !
تنها ایراد قضیه اینجا بود که می خواست تغییرم بده !
و این یعنی خطر !
من دلم می خواست طرف مقابلم اون طوری که هستم من و بخواد نه جوری که اون می خواد باشم ! ( الان فهمیدین منظورم چی بود دیگه ؟ )
تو این گیرودار بودم که طرف اولی اظهار ندامت کرد و گفت که دوستم داره ، فقط بخاطر شرایط خانوادگی نمی تونه اونجوری که من می خوام باهام ارتباط داشته باشه !
اینجا بود که آتیش عشقق دوباره شعله ور شد !
تا اینکه اتفاقی که نباید افتاد !
دومی بهم پیشنهاد ازدواج داد ! (قضیه پیچیده شد نه ؟ )
قبل از پیشنهادش هم بهم گفت قبلا با یکی رابطه داشته ، اما چون خانوادش راضی به ازدواجش نبودن ، رابطه رو بهم زد !
حالا من بین دو نفر گیر کرده بودم !
اولی که بشدت بهش علاقه داشتم اما اون بر خلاف میل باطنیش باهام سرد برخورد می کرد !
دومی که بشدت بهم علاقه داشت اما من فقط در نقش یک فرشته نجات بهش علاقه داشتم !
(توضیح اینکه علاقه من به دومی اگه از اولی بیشتر نبود ، کمتر هم نبود ! اما گذشته اش بد جور ذهنم و مشغول کرده بود ! )
دیگه داشتم دیونه میشدم !
از یطرف دوست داشتم باهردو نفر رابطه ام و ادامه بدم ، از طرف دیگه هم دلم نمی خواست به همسر آینده ام که قرار بود یکی از این دوتا باشه خیانت کنم ! ( یعنی هم خدارو می خواستم ، هم خرما رو ! )
بر فرض محال شما اگه جای من بودین چکار می کردید ؟ ( الحمدا... فکر نکنم کسی با این فرض مشکلی داشته باشه ! )
کسی و انتخاب می کردین که عاشقشین ، اما معلوم نیست بهش میرسین ؟
یا
کسی و انتخاب می کردین که عاشقونه دوستون داره و تا آخر عمرتون شاید همچین کسی و پیدا نکنین که این قدر بهتون علاقه مند باشه ، البته با در نظر گرفتن گذشته اش ؟
پ-ن 1 : خواهشا در نظرات از چنین جملاتی استفاده نکنین : سید ! تو هم ؟ از تو انتظار نداشتم !
پ-ن2 : برادر " هاD " میدونم الان می خوای بگی سید مازوخیست مفرط داری (!) ولی نگو !
پ-ن3 : در نظر داشته باشین که نظرات شما 85 درصد این قضیه رو روشن میکنه ! فکر کنین برادر خودتون یه همچین مشکلی داره ! ( 15 درصد بقیه نظر خودمه ! )
پ-ن4 : قضیه پیچیده تر از این حرفاست ، مجبور شدم کوتاهش کنم !
پ-ن5 : پست تقریبا مرتبط ( کلیک )